Στην παρούσα εργασία μελετάται μια μονάδα αφαλάτωσης θαλασσινού νερού αντίστροφης όσμωσης. Σκοπός είναι να προσδιορισθεί το ελάχιστο μοναδιαίο κόστος αφαλατωμένου νερού (ευρώ/κ.μ.) που παράγεται από μια τέτοια μονάδα, σε συνάρτηση με τους περιορισμούς που τίθενται λόγω σχεδιασμού και λειτουργίας. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται είναι η μοντελοποίηση της διεργασίας και ο μαθηματικός προγραμματισμός για την εύρεση της βέλτιστης λύσης. Τέλος, εξετάζεται και η επίδραση των βασικών παραμέτρων στη λύση υπό τη μορφή μελέτης περιπτώσεων.

αφαλάτωση, αντίστροφη όσμωση, βελτιστοποίηση, μαθηματικός προγραμματισμός