Η παρούσα εργασία αποτελεί συνέχεια μιας ερευνητικής προσπάθειας, με σκοπό τη διερεύνηση των επιφανειακών προϊόντων διάβρωσης κραμάτων χαλκού με μη καταστρεπτικές τεχνικές, προκειμένου να προσεγγιστεί η σύσταση του κύριου όγκου των κραμάτων. Παρουσιάζονται τα αποτελέσματα των στοιχειακών αναλύσεων με τις μη καταστρεπτικές τεχνικές XRF, SEM-EDX των επιφανειακών προϊόντων διάβρωσης των δοκιμίων από κράμα χαλκού G12 (Cu 86-87%, 11-12% Sn, Pb ~ 1%), τα οποία καταχώθηκαν προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα (3, 6, 9 και 12 μήνες) στο έδαφος. Τα αποτελέσματα των αναλύσεων με τις δύο αυτές μεθόδους αφενός συσχετίστηκαν μεταξύ τους και αφεταίρου με την σύσταση του κύριου όγκου του κράματος. Παρά το γεγονός ότι η επιφάνεια των δοκιμίων ήταν ανομοιογενής και το βάθος ανάλυσης διέφερε μεταξύ των δύο αυτών μεθόδων, η συγκριτική αξιολόγηση μεταξύ των XRF και SEM-EDX στοιχειακών αναλύσεων έδειξε ότι τα αποτελέσματα τους δεν διέφεραν σημαντικά μέχρι και τους 9 μήνες κατάχωσης και λιγότερο στους 12 μήνες. Επίσης, καθόλη τη διάρκεια κατάχωσης των δοκιμίων, οι ανηγμένες συγκεντρώσεις των κύριων στοιχείων του κράματος δεν διαφοροποιήθηκαν σημαντικά και προσέγγισαν ικανοποιητικά τη σύσταση του κύριου όγκου του κράματος. Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής μπορούν να συμβάλλουν στον προσδιορισμό της χημικής σύστασης χάλκινων αρχαίων αντικειμένων, από τα οποία δεν επιτρέπεται να ληφθούν δείγματα από το κύριο όγκο τους, εμπλουτίζοντας έτσι τις γνώσεις σχετικά με τη χρήση των κραμάτων χαλκού και το επίπεδο της τεχνολογίας του χαλκού στη αρχαιότητα.

Διάβρωση σε έδαφος, Κράματα χαλκού, XRF, SEM-EDX